Czarne dziury to jedne z najbardziej tajemniczych obiektów w kosmosie, które od dawna budzą zainteresowanie naukowców i entuzjastów astronomii. Są to obszary o tak silnym polu grawitacyjnym, że nawet światło nie jest w stanie uciec z ich obszaru, co sprawia, że są one niewidoczne dla obserwacji za pomocą tradycyjnych metod.
Istnienie czarnych dziur zostało przewidziane już w teorii względności Alberta Einsteina, która opisuje związki między przestrzenią, czasem i grawitacją. Według tej teorii, gdy dostatecznie duża masa zostaje skompresowana w niewielką objętość, może to prowadzić do powstania czarnej dziury. Mimo że nie da się ich zaobserwować bezpośrednio, naukowcy mogą wykrywać je za pomocą obserwacji efektów, jakie wywołują w otaczającej przestrzeni.
Czarne dziury występują w różnych rozmiarach, od mikroskopijnych, powstałych po eksplozji gwiazd, po supermasywne, znajdujące się w centrach galaktyk. Jedną z najbardziej fascynujących cech czarnych dziur jest ich zdolność do pochłaniania materii i energii, co prowadzi do powstawania aktywnych jąder galaktyk i zjawisk takich jak kwazary.
